Διάβασα για το νέο μακελειό που έγινε στην Αμέρικα. Ένας άνθρωπος, λέει, μπήκε σε ένα κτίριο της πόλης Μπιγκχάμπτον και άρχισε να πυροβολεί, σκοτώνοντας ανυποψίαστους ανθρώπους. Θα ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, εάν δεν συνέβαινε συστηματικά.
Από όσο μπορώ να θυμάμαι, κάθε χρόνο έχουμε τουλάχιστον 2-3 περιστατικά που κάνουν τον γύρο του κόσμου, όπου βλέπουμε το ίδιο μακάβριο έργο.
Τι κάνει τον τύπο αυτό βιαιοπραγίας τόσο δημοφιλή;
Είναι μήπως η οπλοφορία μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού η οποία έχει και πολλούς πολιτικούς υπερμάχους στην χώρα αυτή;
Είναι η κουλτούρα των ταινιών βίας ή των video games;
Είναι άνθρωποι που ηδονίζονται με την ιδέα να γίνουν δημόσια γνωστοί με κάθε τρόπο, ακόμα και μετά τον θανατό τους;
Δεν ξέρω αν θα δώσω ποτέ επαρκή απάντηση για το τι οπλίζει το χέρι τους...
Από όσο μπορώ να θυμάμαι, κάθε χρόνο έχουμε τουλάχιστον 2-3 περιστατικά που κάνουν τον γύρο του κόσμου, όπου βλέπουμε το ίδιο μακάβριο έργο.
Τι κάνει τον τύπο αυτό βιαιοπραγίας τόσο δημοφιλή;
Είναι μήπως η οπλοφορία μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού η οποία έχει και πολλούς πολιτικούς υπερμάχους στην χώρα αυτή;
Είναι η κουλτούρα των ταινιών βίας ή των video games;
Είναι άνθρωποι που ηδονίζονται με την ιδέα να γίνουν δημόσια γνωστοί με κάθε τρόπο, ακόμα και μετά τον θανατό τους;
Δεν ξέρω αν θα δώσω ποτέ επαρκή απάντηση για το τι οπλίζει το χέρι τους...
το σκεφτόμουν πραγματικά τον τελευταίο καιρό. Πριν από μερικές εβδομάδες μέσα σε μία μόνο μέρα έγιναν δύο τέτοια περιστατικά σε σχολεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήάρχισε να γίνεται τόσο συχνό φαινόμενο... σκεφτόμουν κι εγώ όσα αναφέρεις πιο πάνω, αλλά και κάποια άλλα πιο ψυχολογικά (μικρόβιο). είναι ίσως ο τρόπος που ζούμε και μεγαλώνουμε.
όταν έκανα εγκληματολογία λέγαμε για αυτούς τους δράστες και τα ψυχολογικά τους χαρακτηριστικά. Συνήθως είναι άτομα που έχουν σχέση με τη βία (ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, έχουν γνώσεις για όπλα, μαχαίρια, φονικά όπλα γενικώς), έτσι δεν αποκλείω η κουλτούρα της βίας να παίζει κάποιο ρόλο.
το πιο σημαντικό όμως πιστεύω είναι η αδυναμία μας μέσα στη σημερινή κοινωνία να αποκτήσουμε δεξιότητες να χειριστούμε καταστάσεις, δεξιότητες διαπροσωπικές, συναισθηματικές κλπ. Συνήθως τα άτομα αυτά δεν έχουν προηγούμενο εγκληματικό παρελθόν. απλά εκρήγνυνται. φτάνουν στα άκρα μετά από κάποιο ίσως και συνηθισμένο συμβάν, χάνουν τη δουλειά τους, πεθαίνει ένα αγαπημένο πρόσωπο, τέτοια.
μήπως σταματήσαμε να μαθαίνουμε πως να χειριζόμαστε αναποδιές; πως να χειριζόμαστε το αρνητικό συναίσθημα; μήπως σταματήσαμε να έχουμε υποστηρικτικό περιβάλλον, ανθρώπους πραγματικά δίπλα μας, στους οποίους να στηρικτούμε σε δύσκολες στιγμές;
Κι αυτό δεν ισχύει για αυτόν τον ένα συγκεκριμένο άνθρωπο (τον "τρελό"). Δεν είναι απλώς παράγοντες του ατόμου. αυτοί πάντα υπήρχαν (τέτοια συμβάντα καταγράφονται δεκαετίες, αιώνες πριν, αλλά όχι σε τέτοια συχνότητα). είναι και κοινωνικοί παράγοντες που πρέπει να μας ανησυχήσουν. Δεν ξέρω τι οπλίζει το χέρι τους, ούτε τι μπορεί να τους αφοπλίσει....
http://www.tvxs.gr/v9330
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://news.pathfinder.gr/world/news/547388.html
ΑπάντησηΔιαγραφή