Και για ευχή λέω να κάνουμε όλοι ένα βήμα πιο κοντά
σ'αυτούς.
Σε δωμάτια οθόνες σελίδες ήχους
χρωστάω την γνωριμία μου μ'αυτούς που τάραξαν τα νερά της μετριότητας
Ανθρώπους ήμερους μαζί και μανιασμένους
Ανθρώπους που χάραξαν μία γραμμή πέρα απ'το όριο του χάρτη
Ανθρώπους από άλλες εποχές κι από άλλες παραδόσεις, μα με κοινή μεγαλοσύνη
Τον σκύλο Διογένη τον πρώτο αρνητή της απόλυτης εξουσίας
Τον φιλόσοφο-αυτοκράτορα Ιουλιανό
Τον Γεώργιο Τραπεζούντιο που έριξε τον θεμέλιο λίθο στην ελληνοτουρκική συνεννόηση
Τον Διονύσιο Σολωμό, τρανό ρομαντικό και προσκυνητή της λαϊκής λαλιάς
Τον Τζωρτζ Γκόρντον Μπάιρον τον Έλληνα
Τον Αναστάσιο Παπαδόπουλο ή Κοτζά Αναστάς, οπλαρχηγό στο αντάρτικο του Πόντου, και κοινωνό της άμεσης δημοκρατίας του Τοπ Τσαμ
Τον Γιάννη Εϊτζιρίδη ή Γιοβάν Τσαούς που μάγεψε για μια στιγμή με τις μελωδίες του τον Σουλτάνο και ύστερα όλους εμάς τραβώντας τον δρόμο του Οδυσσέα
Τον Άγιο Μάρκο Βαμβακάρη, που τραγούδησε και τραγουδήθηκε, που έστρωσε για να φάνε όλοι οι άλλοι
Τον Γιώργο Μπάτη, του γέλιου, της ατόφιας δημιουργίας, του ταξιδιού στην φυσική ψυχεδέλεια
Τον Ανδρέα Εμπειρίκο, μέγα Ανατολικό και ερωτικό
Τον Κ.Γ. Καρυωτάκη, πλάστη ενός θλιμμένου μεγαλείου
Τον πρίγκηπα Παύλο Σιδηρόπουλο, δισέγγονο του Ζορμπά και σύγχρονο Ίκαρο
Τον Ηλία Πετρόπουλο, ερμηνευτή του υπογείου
Την Κατερίνα Γώγου, πριγκήπισσα της απόγνωσης και της αντίστασης
Τον Νικόλα Άσιμο με τη δική του πατρίδα
Τον Τζαίησον Ξενάκη,νήμα που ενώνει τους χίππηδες με τους κυνικούς
Τον Κορνήλιο Καστοριάδη, που άλλαξε την ριζοσπαστική σκέψη
Τον Δημήτρη Λιαντίνη που χαρτογράφησε την Γκέμμα
Τον Γιάννη Κανίδη που δίδαξε στο Μπεσλάν πως πρέπει να φέρεται ένας Δάσκαλος
Τον σκύλο Διογένη τον πρώτο αρνητή της απόλυτης εξουσίας
Τον φιλόσοφο-αυτοκράτορα Ιουλιανό
Τον Γεώργιο Τραπεζούντιο που έριξε τον θεμέλιο λίθο στην ελληνοτουρκική συνεννόηση
Τον Διονύσιο Σολωμό, τρανό ρομαντικό και προσκυνητή της λαϊκής λαλιάς
Τον Τζωρτζ Γκόρντον Μπάιρον τον Έλληνα
Τον Αναστάσιο Παπαδόπουλο ή Κοτζά Αναστάς, οπλαρχηγό στο αντάρτικο του Πόντου, και κοινωνό της άμεσης δημοκρατίας του Τοπ Τσαμ
Τον Γιάννη Εϊτζιρίδη ή Γιοβάν Τσαούς που μάγεψε για μια στιγμή με τις μελωδίες του τον Σουλτάνο και ύστερα όλους εμάς τραβώντας τον δρόμο του Οδυσσέα
Τον Άγιο Μάρκο Βαμβακάρη, που τραγούδησε και τραγουδήθηκε, που έστρωσε για να φάνε όλοι οι άλλοι
Τον Γιώργο Μπάτη, του γέλιου, της ατόφιας δημιουργίας, του ταξιδιού στην φυσική ψυχεδέλεια
Τον Ανδρέα Εμπειρίκο, μέγα Ανατολικό και ερωτικό
Τον Κ.Γ. Καρυωτάκη, πλάστη ενός θλιμμένου μεγαλείου
Τον πρίγκηπα Παύλο Σιδηρόπουλο, δισέγγονο του Ζορμπά και σύγχρονο Ίκαρο
Τον Ηλία Πετρόπουλο, ερμηνευτή του υπογείου
Την Κατερίνα Γώγου, πριγκήπισσα της απόγνωσης και της αντίστασης
Τον Νικόλα Άσιμο με τη δική του πατρίδα
Τον Τζαίησον Ξενάκη,νήμα που ενώνει τους χίππηδες με τους κυνικούς
Τον Κορνήλιο Καστοριάδη, που άλλαξε την ριζοσπαστική σκέψη
Τον Δημήτρη Λιαντίνη που χαρτογράφησε την Γκέμμα
Τον Γιάννη Κανίδη που δίδαξε στο Μπεσλάν πως πρέπει να φέρεται ένας Δάσκαλος
Αστέρια σ'ένα μαύρο ουρανό
Ελπίζω να απολαύσατε τη διαδρομή όσο εγώ
Ελπίζω να απολαύσατε τη διαδρομή όσο εγώ
ΕΥΓΕ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΓΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ!!
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρετισμούς!!!
Χρόνια πολλά και καλά αγαπητοί συνάρρωστοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μάρκος να παίζει, Ο Καστοριάδης να παρλάρει και ο Διογένης να του απαντά με ρέψιμο κρασάτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίοα μαγαζί!
;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές αναγνώσεις και διαδρομές και ας μην τις έχουμε όλοι κοινές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά στον Πλάνητα και στους συνοδοιπόρους του
Καλό Νέο Έπος!
ΑπάντησηΔιαγραφή