Η μυρωδιά του θανάτου κι όσα δε χωράει το ανθρώπινο μυαλό

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Αϊτή είναι ούτως ή άλλως κοσμοϊστορικά, με την πιο τραγική έννοια.

Κάποια δεδομένα ακόμη είναι δύσκολο να τα συλλάβουμε στην πραγματική τους κλίμακα.

Όπως π.χ. το ότι δεν ξέρουμε ακόμη εάν οι νεκροί είναι χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες. Αυτή η έλλειψη κλίμακας ανεβάζει την απόγνωση στο άπειρο.

Δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει να απλώνεται σε ολόκληρες περιοχές καλυμμένες με ερείπια, η μυρωδιά της αποσύνθεσης του ανθρώπινου σώματος που παραμένει άταφο.

Εδώ έχουμε άλλη μία ένδειξη του πόσο αδύναμο είναι το ανθρώπινο ον απέναντι στη φύση, την οποία ψευδώς κοκορεύεται ότι έχει υποτάξει, ή ότι μπορεί κατ'οποιονδήποτε τρόπο να "ρυθμίσει".

Όταν αυτές οι κοσμικές δυνάμεις ξεσπούν, όπως συμβαίνει σε έναν σεισμό αυτής της κλίμακας ή όπως συμβαίνει σε ένα ορμητικό κύμα που καταπίνει σπίτια και ανθρώπους, συνειδητοποιούμε την πραγματική μας θέση απέναντι στις ασύλληπτες δυνάμεις τις φύσης.

Βεβαίως, ως τμήμα αυτής, ο άνθρωπος συνδιαμορφώνει τους παράγοντες της μοίρας του, στο μέτρο που του αναλογεί. Ας πούμε, στα ξεσπάσματα αυτά είναι γραφτό να πληρώσουν φόρο βαρύ οι φτωχότεροι, οι ανίσχυροι. Έτσι δεν είναι;

Όψεις της καταστροφής από ft.com