Λευτεριά στους ΟΥΓΚάδες της 25ης Μαρτίου!

Εκεί που έχεις χορτάσει ανορθολογισμό και κουτόχορτο με τη σέσουλα, έρχονται κάτι τέτοια περιστατικά να σου θυμίσουν ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. 25η Μαρτίου λοιπόν και καθώς παρελαύνουν τα περήφανα ελληνικά στρατά, προκύπτει το παρακάτω:

Τα συνθήματα του στρατού, άσχετα εάν λέγεται ότι είναι απαγορευμένα, συνεχίζουν να αποτελούν την καθημερινότητα ενός φαντάρου, ιδιαίτερα των ειδικών δυνάμεων.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αυτή η κατάσταση υπήρχε, είμαι σίγουρος ότι το ίδιο συνέβαινε στην γενιά του πατέρα μου, και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αφού το νομιμοποιούσε η ατμόσφαιρα και το ήθος μίας χούντας. 

Εκείνο που μου έκανε τρομερή εντύπωση όμως, είναι το εξής: τα μέχρι τώρα συνθήματα στο στρατό είχαν να κάνουν με κάποιο αλυτρωτισμό, π.χ. "να πάρουμε την Πόλη", "να λευτερώσουμε την Κύπρο"(το ότι την ξεπούλησαν οι ελληναράδες βέβαια το αποσιωπούμε γιατί δεν ταιριάζει με το σύνθημα), και άλλα πολλά αντίστοιχου κλίματος και θεματολογίας.

Σήμερα, η θεματολογία των μιλιταριστικών συνθημάτων έχει αλλάξει και στοχεύει γενικά στον "εσωτερικο εχθρό", σαφώς επηρεασμένη από τον χώρο της κοινοβουλευτικής (αλλά όχι μόνο) ακροδεξιάς.

Το σύνθημα που έκανε το ελληνικό χώμα να τρέμει από τα περήφανα ένστολα ουγκανάκια είναι: "ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ, ΔΕ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΟΤΕ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΘΑ ΧΥΣΟΥΜΕ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΑΛΒΑΝΕ" το οποίο θα μπορούσε να έχει ακουστεί σε οποιαδήποτε εκδήλωση μίσους της Χρυσής Αυγής ή άλλης ακροδεξιάς οργάνωσης.

Το θέμα δεν είναι πλέον να "ελευθερωθούν" οι περιοχές που δε βρίσκονται υπό την διοίκηση του ελληνικού κράτους, αλλά να "καθαρίσει η φυλή" από τον "εσωτερικό κίνδυνο" (δηλαδή τους μετανάστες που έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία και διεκδικούν πολιτικά δικαιώματα).

Θα καταλάβετε νομίζω καλύτερα τι εννοώ αν ανατρέξετε σε παλαιότερο μιλιταριστικό σύνθημα του στρατού:

"Έχω μιά αδερφή, κουκλίτσα αληθινή
την λένε Βορείο Ήπειρο την αγαπώ πολύ
Της κόψαν την φωνή, κουκλίτσα αληθινή
Την πιάσανε αιχμάλωτη οι άπιστοι Αλβανοί
Και τώρα που μπορώ, το όπλο να κρατώ
Και ανήκω εις τον ένδοξο Ελληνικό στρατό
Θα ανέβω ενά πρωί, με δόξα και τιμή
Για να αγκαλιάσω στοργικά την δόλια μου αδερφή"

Σε εποχές που οι Αλβανοί ήταν "εκεί" και μεις "εδώ", αρκούσε ένας αφηρημένος μεγαλοϊδεατισμός για να φάει το σανό ο θερμόαιμος καραβανάς. Σήμερα που βρίσκονται ανάμεσά μας ως οικονομικοί μετανάστες, οι νοοτροπίες μίσους και εθνικής "καθαρότητας" δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν πουθενά αλλού, παρά στον ανοιχτό ρατσισμό και την ξενοφοβία.  

Το όσκαρ της ημέρας πηγαίνει πάντως στον ΛΑ.Ο..Σ, που εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: 

«Αυτοί οι οποίοι διακινδυνεύουν καθημερινά την σωματική τους ακεραιότητα για την τιμή της Πατρίδας, διώκονται γιατί χρησιμοποίησαν συνθήματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν τη σημαία του Έθνους.
Αντιθέτως, εκείνοι που παρήλασαν με συνθήματα ξένα προς την ημέρα, είναι οι τιμητές.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει χάσει το μέτρο.
Τον καλούμε, για όσο διάστημα παραμένει στο Υπουργείο, να επιδείξει την δέουσα αυτοσυγκράτηση»

Δηλαδή η σημαία του έθνους κατά τους κυρίους αυτούς είναι το "γουρούνι Αλβανέ". Εκείνο που με ανησυχεί προσωπικά δεν είναι ότι εκφράζουν μία τόσο ακραία άποψη δημόσια χωρίς να ντρέπονται. Με ανησυχεί το ότι την δημοσιοποιούν γνωρίζοντας ότι θα συναντήσει την επιδοκιμασία τουλάχιστον ενός 5% του ελληνικού λαού, και την σιωπή πολύ περισσότερων. Κι εκεί είναι που ο πραγματικά δημοκρατικός κόσμος, έχει αργήσει να δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις.