Πιστεύω στους αιρετικούς και στους τρελούς για τη συμβατική λογική
Πιστεύω στην ελευθερία ως στιγμή
Πιστεύω στην οργή όταν δεν είναι κάλπικη
Πιστεύω στην φύση που δε καταπατήθηκε ακόμη
Πιστεύω σε όσους υπάρχουν πραγματικά και δεν επιβιώνουν από συνήθεια
Στο ζεστό γυναικείο φιλί
Στα μάτια του πατέρα μου
Στους τάφους των φίλων που έφυγαν νωρίς
Σε τίποτε άλλο δε πιστεύω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
-
Stedelijk Museum of contemporary art and design, Amsterdam Θεώρησα ότι για τις ανάγκες αυτού του κειμένου θα έπρεπε να θυσιάσω ένα μέ... -
Η "red light district" των ολλανδικών πόλεων, και ιδιαίτερα του Άμστερνταμ, είναι παγκόσμια γνωστή. Είναι δε ένας από τους δ... -
"Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου" Βίτγκενσταιν Όταν ήρθα να ζήσω στην Κύπρο σχεδον δέκα χρόνια πριν, ...
-
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα πρόβλημα: δεν αναγνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο που έρχεται από την πρώην Σοβιετική Ένωση ως Πόντιο . Ακόμη και στις π...
-
Πάνε χρόνια που το έχω εντοπίσει, σκυμμένος πάνω από μία σειρά αιγυπτιώτικα φύλλα σε κάποια βιβλιοθήκη: μπορεί συχνά να βλέπουμε το Ισ... -
Όταν ήμουν μικρότερος συνήθιζα να ακούω στο ραδιόφωνο έναν πολύ "δυνατό" συντελεστή εκπομπής που δε ζει πια. Αυτός συνήθιζε να ... -
ετυμολογία: παθητική μετοχή του μυλλώνω < μύλλα επίθετο: μυλλωμένος (κυπριακή διάλεκτος) 1. λιπαρός, αρτύσιμος, μη νηστίσιμος 2. που ...
-
SPYMIGO! Ποιόν θέλεις να εντοπίσεις ; Δώσε τον αριθμό του φίλου σου και δες που βρίσκεται τώρα! ΟΛΕ! ΟΛΕ! ΟΛΕ! http://www.bobmobile.gr/landi...
-
Το "κιτς" είναι μία έννοια αισθητική σε πρώτο βαθμό. Προερχόμενη από το γερμανικό "Kitsch", δηλώνει κάθε έργο χαμηλ...
Αδελφέ,άσε και κανά περιθώριο, για να προσθέσεις και 2-3 άλλα πράγματα.. :) Μην το κλίνεις έτσι,τόσο απόλυτα, το θέμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη, διορθώνω: "κλείνεις".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν.:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι πιστεύω αυτά που πιστεύω
ΑπάντησηΔιαγραφή[…]κάθε άνθρωπος, κι ο πιο άθεος, έχει μέσα του, βαθιά στην καρδιά του, τυλιμένο σε σάρκες και ξίγκια, το Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ φτωχούλης του Θεού διά στόματος Νίκου Καζαντζάκη
Καλημέρα
Ο.
Βριπολίδη, λες; Εύχομαι να έχεις δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι κατάλαβα ποιά είναι η Ο. Και ο ανώνυμος που πιστεύει αυτά που πιστεύει (μπιλλυ;)
Χαιρετίσματα!
!! πολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε Χριστιάνα. Γράφεις κάπου αυτή την εποχή; Σε διάβαζα στον Πολίτη όσο ήμουν Κύπρο
ΑπάντησηΔιαγραφή