Δημοτικές και περιφερειακές εκλογές: Ο Μαυρογιαλλούρος ζει και βασιλεύει!

Περνώντας τους τελευταίους μήνες στην Θεσσαλονίκη δε θα μπορούσα να παραμείνω ανεπηρέαστος από το γαϊτανάκι που φουντώνει όσο πάει και ονομάζεται δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Για τις εκλογές λέμε και ακούμε πολλά, άλλοι τις παρουσιάζουν ως ψήφο διαμαρτυρίας ενάντια στο ΔΝΤ και το μνημόνιο, άλλοι ως ευκαιρία να λυθούν τοπικά προβλήματα...

Εκείνο που δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να δεχτούν όσοι παράγουν τον πολιτικό λόγο και διαμορφώνουν την εκλογική ατμόσφαιρα (πολιτευτές, δημοσιογράφοι και παρατρεχάμενοι) είναι η ελάχιστη απόσταση που έχουμε διανύσει από την εποχή του παλιού, καλού, ασπρόμαυρου κινηματογράφου στην οποία δέσποζε η εικόνα-καρικατούρα του Μαυρογιαλλούρου.

Ποιούς βλέπω να διεκδικούν την ψήφο των συμπολιτών τους;

Θα μιλήσω για τον κανόνα και όχι για τις φωτεινές εξαιρέσεις, που πιστεύω πως υπάρχουν.

Ο κανόνας λοιπόν λέει πως υπάρχουν κομματικά στελέχη τα οποία τον καιρό των εκλογών παίρνουν σβάρνα δρόμους, μαγαζιά και πλατείες κι αρχίζουν την επιχείρηση "επικοινωνιακή καταιγίδα".

Ο "αρχηγός" που κατεβαίνει για δήμαρχος βέβαια, στην κομματική ιεραρχία συνήθως είναι μούτσος. 

Συνηθισμένο επάγγελμα; Δικηγόρος, πολιτικός μηχανικός ή έμπορος.

Στήνει ένα επιτελείο, συνήθως στελεχωμένο από κάποιο εκπαιδευτικό της περιοχής, από μία κυρία που κουμαντάρει κάποια λέσχη ή σωματείο, και σχεδόν πάντοτε από μία σαραντάρα με ταγέρ (οι δύο τελευταίες θέσεις μπορεί και να ταυτίζονται, ειδικά στους χαλεπούς καιρούς της τρόικας).

Συμπληρώνει τις θέσεις του ψηφοδελτίου με διάφορα πιτσιρίκια είκοσι με εικοσιπέντε ετών, τα οποία φοράνε το καλό τους κοστούμι (στην ανάγκη αγοράζουν), πηγαίνουν στο κοντινότερο φωτογραφείο και εξασφαλίζουν κάποιες αστραφτερές πόζες με τις οποίες "ντύνουν" το προεκλογικό τους φυλλάδιο. 

Χρήσιμοι στο ρόλο αυτό είναι φοιτητές των κομματικών παρατάξεων στα Πανεπιστήμια, που έχουν ήδη κάνει "προθέρμανση" στον πολιτικό στίβο του ΑΕΙ-ΤΕΙ τους, και γνωρίζουν πως να διοργανώνουν πάρτι, πως να μιλούν 10 λεπτά χωρίς να πουν τίποτε, και πως να πλασάρουν σωστά τον εαυτό τους δημιουργώντας φίλους μέσα από τα κόμματα.

Συνήθως βέβαια όλα τα παραπάνω δεν τους χρησιμεύουν πολύ, αφού ο δήμαρχος είναι αυτός που θα εκτεθεί περισσότερο, μιλώντας σε κάποια συνέντευξη, ή ένα τρίλεπτο σε πανελλήνιας εμβέλειας κανάλι. 

Τι είναι αυτό που μετράει περισσότερο;

ΤΑ ΚΟΥΚΙΑ, αφελή μου νεαρέ, ΤΑ ΚΟΥΚΙΑ. Τα ψηφαλάκια.

Πάει να πει κρατάς από σόι τρανό; Ανήκεις στους αποταυτέους ή τους κεινόπουλους; Μπορείς να βγεις σε φωτογραφίες χωρίς να χαλάει το φιλμ; Μας κάνεις.

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι η μεγάλη επιτυχία του συστήματος.

Μας κάνουν να φερόμαστε για λίγους μήνες όπως εκείνοι οι "μεγάλοι" που βλέπουμε στην τηλεόραση και σιχτιρίζουμε. Κάποιοι απεχθανόμενοι τη φύση και τη συμπεριφορά τους, κάποιοι (πολύ περισσότεροι) όμως, γιατί θα θέλαμε πολύ να ήμασταν σαν αυτούς.

Και κάποιοι από μας ακολουθούν τον δρόμο του αυτο-εξευτελισμού. 

Αρχίζουν και μιλούν με κουβέντες δανεικές, για δήθεν αξιοκρατία και ακεραιότητα, σε ένα πολιτικό σύστημα που είναι γνωστό ότι σ'αυτά έχει έλλειμμα. 

Προσπαθούν να παρουσιάσουν σχεδόν πάντοτε τα ψηφοδέλτια στα οποία συμμετέχουν ως "ουδέτερα" και "πολυσυλλεκτικά", ενώ σχεδόν πάντα είναι δεμένα σε κάποιο κομματικό άρμα και εξυπηρετούν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα.

"Για την πόλη μας πάνω απ'όλα, φίλε μου! Για την πόλη μας" θα ακούσεις να ξεφουρνίζουν με το κιλό.

Όσο για την ιδεολογική αντιπαράθεση; Αυτή έχει πάει περίπατο από την αρχή.

Οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την εκλογική νίκη και ευθύνονται για την ήττα είναι οι εξής:

• επισκέψεις σε ΚΑΠΗ όπου οι πολιτευτές υπόσχονται εκδρομές και λεφτά
• επισκέψεις σε εκκλησίες όπου οι πολιτευτές επιδεικνύουν την ευσέβειά τους και κάνουν προπαγάνδα στους ομόθρησκούς τους
• επισκέψεις σε πολιτιστικά σωματεία, αθλητικούς συλλόγους και συνδέσμους οπαδών όπου δίνονται δεκάδες υποσχέσεις και λεφτά
• μοίρασμα εκλογικού υλικού από ειδικά συνεργεία και εκτύπωση χιλιάδων φυλλαδίων, πανώ, καρτών κ.α.

Και ύστερα από όλο αυτό το πανηγύρι, όπου ο κάθε υποψήφιος έχει επενδύσει χιλιάδες (χώρια τα τραπεζώματα), έρχονται και δεσμεύονται ότι πρώτο μέλημά τους με το που αναλάβουν το δήμο θα είναι η...οικονομική διαφάνεια.

Δεν κάνεις λάθος, αγαπητέ συνάρρωστε. 

Εσένα λένε μαλάκα κατάμουτρα.

Θέλεις και συ όμως την παραμύθα σου. 

Δεν εξηγείται αλλιώς γιατί όλο μαύρο τους τάζεις, κι όλο βγαίνει πρασινομπλέ.