Ίκαροι

Στον Πέτρο Καραγκουνίδη

Έβγαλα από τη βαλίτσα μου
δυο-τρια βιβλία
λίγη άμμο
και ένα νησί με λευκά κύματα
και τα άφησα στο πάτωμα τώρα που πάει να χειμωνιάσει

Μεμιάς γεννήθηκαν κουβέντες
ήσυχες  κι αληθινές
Τότε άρχισαν μόνα τους να ζωγραφίζονται σκίτσα στους τοίχους
οι μουσικές ανέβαιναν καπνός στο ταβάνι

και μας μιλούσαν γλυκά οι γυναίκες που αγαπήσαμε
με λεπτούς ανεπαίσθητους ψιθύρους
"Λίγο πιο ψηλά"
"Λίγο ακόμη"

Μεθυσμένοι λέει ανεβαίναμε
γνωρίζοντας από πριν την κατάληξη
πάντα γνωρίζοντας την κατάληξη...