Ο μεβλανά στο τσιμέντο

Ε, μορφωμένε άνθρωπε, σκάψε βαθιά μέσα σου και δες, τι επέλεξες από όσα είσαι; Τι διδάχτηκες, σε ποιες όψεις της αλήθειας σε βούτηξαν; Τι κατηχήθηκες να θεωρείς ιερό, τι σου είπαν πως είναι προδοσία αν δε μισηθεί; Ποιος είσαι χωρίς την ταυτότητα που σου επιδόθηκε; Σκάψε ένα-ένα προσπαθώντας να ξηλώσεις τα λιθάρια που σε κρατάνε κλεισμένο σε μία φυλακή από νόθες βεβαιότητες. Σκάψε μέχρι να δεις ότι δεν θα είναι εφικτό να συνεχίσεις, μέχρι να μην απομείνει εαυτός, μέχρι εσύ να μην είσαι εσύ. Και ξαναγύρνα στον κόσμο με ένα γέλιο σχεδόν παιδικό, να τον μάθεις από την αρχή.