Ήταν Μάιος του 2004. Ο έλλην εντερτέινερ μετά των δύο συμπαθεστάτων ρουβιτσών πλην τίμιων μοντέλων, ξεκινούσε ένα ξέφρενο ροντέο προς την ευρωπαϊκή καταξίωση. Όμως δεν ήταν μόνος. Είχε μαζί του δέκα και πλέον εκατομμύρια ελληνικές καρδιές, είχε τις προσευχές όλων των μανάδων του κόσμου που κοιμούνται με ένα αυτόγραφο του γραμμωμένου Saki(iiii) κάτω από το μαξιλάρι. Η επιτυχία ήτο βεβαία. Όμως, μια σειρά ατυχεστάτων ψηφοφοριών έφερε τον Sakis στο τρίτο σκαλί του βάθρου, ένα παιδί από ατόφιο χρυσό που υποβιβάστηκε στον χαλκό... Τα δάκρυα του ελληνικού έθνους αναβλύζουν καυτά, ο τραγουδοποιός δηλώνει "οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι ήταν κομπλεξικοί, το καλοκαίρι θα χτυπιούνται στα κλαμπ της Μυκόνου με το shake it", πόσο δίκιο είχε ο πεφωτισμένος αυτός Έλλην ποιητής...
Λίγα χρόνια μετά όμως, η μοίρα έμελλε να του επιστρέψει όσα τόσο άδικα του στέρησε. Ο Sakis, περιμένοντας καρτερικά την ΕΡΤ να του ξαναδώσει το βαρύτιμο χρίσμα, επιβραβεύεται γιατί είναι παιδί-μάλαμα (και δόντι-ασήμι), και ξεκινάει για νέες περιπέτειες. Ευσυγκίνητος καθώς είναι, δεν αντέχει τη στιγμή της αναγγελίας του σε επίσημο εθνικό μας σταρ για την eurovision 2009. Ο Sakis λυγίζει. "Μεγάλη ευθύνη" χαρακτηρίζει την νέα του αποστολή και ζητά ωσάν νέος Κολοκοτρώνης κάτι παραπάνω από τις 800.000 ευρώ που ξόδεψε το μικρό πλην ταπεινό Καλομοιράκι πέρισυ, κάτι που είναι πολύ πιθανό.
Άλλωστε η Eurovision είναι πλέον ένας βασικός συνεκτικός κρίκος του Έθνους, μαζί με το πειρατικό του Όττο, τα δοξασμένα στρατά και τον Νίκο Χατζηνικολάου. Με αυτούς τους φωτεινούς φάρους να φουσκώνουν την εθνική μας υπερηφάνεια, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι...
Λίγα χρόνια μετά όμως, η μοίρα έμελλε να του επιστρέψει όσα τόσο άδικα του στέρησε. Ο Sakis, περιμένοντας καρτερικά την ΕΡΤ να του ξαναδώσει το βαρύτιμο χρίσμα, επιβραβεύεται γιατί είναι παιδί-μάλαμα (και δόντι-ασήμι), και ξεκινάει για νέες περιπέτειες. Ευσυγκίνητος καθώς είναι, δεν αντέχει τη στιγμή της αναγγελίας του σε επίσημο εθνικό μας σταρ για την eurovision 2009. Ο Sakis λυγίζει. "Μεγάλη ευθύνη" χαρακτηρίζει την νέα του αποστολή και ζητά ωσάν νέος Κολοκοτρώνης κάτι παραπάνω από τις 800.000 ευρώ που ξόδεψε το μικρό πλην ταπεινό Καλομοιράκι πέρισυ, κάτι που είναι πολύ πιθανό.
Άλλωστε η Eurovision είναι πλέον ένας βασικός συνεκτικός κρίκος του Έθνους, μαζί με το πειρατικό του Όττο, τα δοξασμένα στρατά και τον Νίκο Χατζηνικολάου. Με αυτούς τους φωτεινούς φάρους να φουσκώνουν την εθνική μας υπερηφάνεια, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι...
δυστυχως φιλε μου, η ελλαδα κοιματε διαρκως.....τον υπνου του...αδικου...
ΑπάντησηΔιαγραφή