Η φωτογραφία αυτή είναι από τις ιστορικότερες στο τραγικό επεισόδιο της εισβολής του τουρκικού εθνικισμού στην Κύπρο. Λόγω των περιστάσεων κάτω από τις οποίες τραβήχτηκε, της ευκρινούς απεικόνισης των αιχμαλώτων αλλά και της προβολής της από εφημερίδες και λοιπά μέσα, έγινε το σύμβολο του αγώνα για την διαλεύκανση της υπόθεσης των αγνοουμένων της Κύπρου. Η μικρή ιστορία που διηγείται η εικόνα αυτή, πήρε τώρα το οριστικό της τέλος. Και ήταν αυτό που φοβούνταν όλοι, αυτό που φοβούνταν για όλους τους αγνοούμενους του 74, που υπερβαίνουν τους 1.500. Σε ομαδικο τάφο σε πηγάδι βρέθηκαν τα οστά των στρατιωτών Κορέλλη Αντωνάκη (30), Νικολάου Πανίκου (26), Σκορδή Χριστόφορου (25) και Χατζηκυριάκου Ιωάννη (19), εφέδρων στο 388 Τάγμα Πεζικού Εθνικής Φρουράς.
Την Παρασκευή 14 Αυγούστου, ημέρα σύλληψης και εκτέλεσής τους, θα πραγματοποιηθεί συμβολικά και η κηδεία τους.
Πολιτικοί φορείς στη μεγαλόνησο μίλησαν για "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας" και δεν μπορεί να μην είναι έτσι. Ανεξάρτητα από το νομικό κρυφτούλι που υπάρχει πίσω από την περίπτωση της Κύπρου, υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για τις εν ψυχρώ εκτελέσεις, τους βιασμούς και τις εκτοπίσεις που υπέστη ο πληθυσμός της νήσου.
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξουν καταδίκες για τις περιπτώσεις αυτές. Όχι επειδή με μία καταδίκη μπορεί να δικαιωθεί το λαϊκό αίσθημα, όχι επειδή μπορεί να πονέσει λιγότερο ένας συγγενής θύματος. Αλλα επειδή η έννοια του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να δέχεται καθημερινά χαστούκια, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει ο κόσμος να ανέχεται δύο μέτρα και δύο σταθμά τόσο απροκάλυπτα. Το δίκαιο έχει ξεχαρβαλωθεί και σε αυτήν την περίπτωση στα μέτρα των ισχυρών, και δεν τους παίρνει άλλο. Τους ξεσκεπάζουν οι φωτογραφίες, οι μαρτυρίες, οι αδιάψευστες παραδοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου