ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
Δε με ενδιαφέρει η φοβική ψωμιάδειος αντιμετώπιση του θέματος της κατάργησης του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης. Προσωπικά ως πολίτη δε με βοήθησε, δεν το χρειάστηκα πουθενά και ποτέ.
Το μόνο που ήξερα ήταν ότι μπορούσα να καταθέσω εκεί το πτυχίο μου με διαδικασία πιστοποίησης 9 μήνες, τη στιγμή που με απευθείας κατάθεση στην Αθήνα παίρνει 3 μήνες. Ένας ακόμη γραφειοκρατικός μηχανισμός-δεινόσαυρος στιλ νομαρχίας δηλαδή.
Το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης ήταν σίγουρα μία πρόφαση. Ήταν η στάχτη στα μάτια από ένα υδροκέφαλο κράτος, ότι κοιτάχτε νοιαζόμαστε και μεις για την Βόρεια Ελλάδα (Υπουργείο Βορείου Ελλάδος ονομαζόταν μέχρι το 1988, όταν το μετονόμασε ο Ανδρέας Παπανδρέου υπό το βάρος του μακεδονικού ζητήματος).
Εκεί είναι και ο όλος χαβαλές.
Ένα υπουργείο-πρόφαση σίγουρα βοηθούσε τις πελατειακές σχέσεις των πολιτευτών του Βορρά, και έδινε την εντύπωση στους εκεί πολίτες ότι ένα μέρος της διοίκησης είναι κοντά τους, ότι δεν είναι β' και γ' κατηγορίας.
Η αποκέντρωση στην Ελλάδα, είτε με είτε χωρίς υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, είναι 100 χρόνια πίσω. Ως θέμα στην πολιτική ατζέντα, ως αίτημα, ως πράξη.
Είχα πει σαν αστείο παλιότερα ότι η Ελλάδα με την στρατηγική της στον τομέα της αποκέντρωσης, είναι ικανή να μεταφέρει το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης στην Αθήνα!
Τελικά η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου