Παίρνω αφορμή από το επιτυχημένο post του συναρρώστου doctor που καταπιάστηκε με τις ηλεκτρονικές φάρσες για εξαφανισμένα παιδιά, έτσι ώστε να γράψω δύο κουβέντες για έναν από τους σύγχρονους βραχνάδες της εποχής της πληροφορίας, το γνωστό σε όλους μας spamming.
Κάποτε δούλευα σε μία εταιρία με υπηρεσίες διαδικτύου, και μία από τις βασικές ασχολίες των διαφημιστών της ήταν να φτιάξουν ένα μήνυμα το οποίο θα έχει τέτοιες αρετές έτσι ώστε να είναι ικανός ο χρήστης που το διαβάζει να το προωθήσει με οποιονδήποτε τρόπο στους φίλους του.
"Γιατί να κάνουμε κάτι τέτοιο;" είχα ρωτήσει τότε με αφέλεια.
"Γιατί μία προώθηση μπορεί να απευθύνεται σε άλλα 20 άτομα. Εάν έστω και το 1/4 αυτών των ανθρώπων προωθήσει με τη σειρά του το μήνυμα, καταλαβαίνεις ότι πολλαπλασιάζονται οι παραλήπτες, και πάει λέγοντας. Αυτά μας παρέχουν μία αξιοσέβαστη λίστα με e-mail, τα οποία εμείς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αργότερα για να τους στείλουμε διαφημίσεις των υπηρεσιών μας".
Όπως καταλαβαίνετε, καθημερινά κάποιος μπορεί να διαβάσει μέχρι και 20 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ας μη μιλήσουμε για ανθρώπους που βρίσκουν 50 και 100 εισερχόμενα.
Για να φτάσει λοιπόν κάποιος στο σημείο να προωθήσει κάποιο από αυτά τα μηνύματα, πρέπει να του κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, να ευαισθητοποιηθεί σχετικά με το περιεχόμενο. Κανείς δε θα προωθούσε στους φίλους του ένα e-mail που περιγράφει την αναπαραγωγή των βατράχων του Περού.
Τι γίνεται όμως όταν σου ζητούν να προωθήσεις ένα mail για να σώσεις ένα ανήλικο κοριτσάκι που πάσχει από καρκίνο; Τη στιγμή που για κάθε μήνυμα η οικογένειά του θα λάβει π.χ. 5 δολλάρια;
Τι γίνεται όταν σου υπόσχονται ότι στέλνοντάς το παρακάτω, θα κερδίσεις τόσα χρήματα όσα δεν ονειρεύτηκες ποτέ; (βλ. την γνωστότερη, ίσως, απάτη περί συγχώνευσης Microsoft-ΑΟL)
Τα μηνύματα απάτης κινητοποιούν τις φιλοδοξίες ή τους βαθύτερους φόβους μας, με αποτέλεσμα να πατάμε το "forward" λίγο πιο εύκολα...
Δεν είναι τραγικό στην εποχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλη τεχνολογική πρόοδο, να μην έχουμε αποκτήσει ακόμη την κριτική αντίληψη για να τη χρησιμοποιούμε για το δικό μας καλό;
ποτέ δεν τα προωθώ κυρίως επειδή βαρκούμαι και επειδή νευριάζω να μου τα στέλλουν οι άλλοι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα άρρρωστα κοριτσάκια με τα σεντ που τους διούν εν ψέμματα α;
τραγική ειρωνεία φίλε μου, αναπτύξαμε με το μυαλό μας τόσο πολύ την τεχνολογία για να το αποχαυνώσουμε, το μυαλό μας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλη μια απόδειξη πως άμαν είσαι αθώος, ποττέ εν πάει ο νους σου στην κομπίνα που στήνει ο άλλος. με τίποτε εν θα εμάντευκα ότι τούτος εν ο στόχος.
ευτυχώς που κάνεις και συ πλάνητα καμιά δουλειά του χαϊρκού να μας αννοίεις τα μμάθκια.
Επίσης ένα από τα πιο εκνευριστικά πράγματα στον κόσμο είναι (για όσους χρησιμοποιούν το φατσοβιβλίο) διάφορα applications που ψάχνουν να βρουν το "πόσο σεξοβόμβα είσαι";
ΑπάντησηΔιαγραφήΠατάς λοιπόν το κουμπάκι που γράφει απλά "allow" και την ίδια στιγμή τους δίνεις την δύναμη να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά σου στοιχεία, στα οποία συμπεριλαμβάνεται το e-mail σου.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα για μία ακόμη φορά να γεμίζει ο "κάδος" του spam mail με χίλια δυο άχρηστα μηνύματα, αλλά και το inbox στο οποίο εισβάλλουν πολλές φορές τα διαφημιστικά αυτά μηνυματάκια.