Σε κάνω χάζι νεοέλληνα όταν δηλώνεις στα κανάλια της τηλεοπτικής σου δημοκρατίας, πως νιώθεις εθνική ανάταση σα βλέπεις τα μαθητούδια να παρελαύνουν στρατιωτικά, και τα φανταράκια να φουσκώνουν τα στήθη για να πάρουν τιμητική. Σε παίρνω μάτι όταν βγάζεις την σημαία στο μπαλκόνι μηχανικά όπως όταν βγάζεις βόλτα το σκύλο σου.
Στο σχολείο που πήγες, σε έμαθαν να αισθάνεσαι υπερήφανος για κάποιους που θυσιάστηκαν για "να είσαι εσύ ελεύθερος", δηλαδή να απολαμβάνεις τώρα το αυτοκίνητο, τους πρετεντεροπολίτες στην lcd και το δάνειο στην τράπεζά σου. Βέβαια σου έκρυψαν ότι πολλοί από αυτούς που έδωσαν το αίμα τους ενάντια στην οθωμανική διοίκηση δεν ήξεραν λέξη ελληνικά. Και ότι πολλοί από αυτούς που μιλούσαν ελληνικά και ορκίζονταν στο Χριστό ήταν στην απέναντι πλευρά.
Ρίξε μία έντιμη ματιά στο κράτος σου και καμάρωσε τη "λευτεριά" σου. Από την ίδρυσή του, αντί να υπάρχουν γνήσιοι πολιτικοί σχηματισμοί, υπήρχε γαλλικό, αγγλικό και ρωσικό κόμμα. Με τον ίδιο τρόπο που σήμερα οι "αντιπρόσωποί" σου βγαίνουν σεργιάνι εις τας Ευρώπας και ζητιανεύουν για να μπορείς εσύ να δανείζεσαι από τους νόμιμους τοκογλύφους, και οι ίδιοι να συνεχίσουν να χρηματίζονται από την Siemens και άλλα ευαγή ιδρύματα.
Και γιόρτασε το κράτος σου τη σημερινή επέτειο με πολλά στεφάνια στον Κολοκοτρώνη, τώρα που είναι στην γη από κάτω και δε μπορεί να μιλήσει για τη φυλάκιση που του δόθηκε για "ευχαριστώ" όσο ζούσε.
Ντύσε τα παιδιά σου από Έβρο μέχρι Κρήτη με φουστανέλες μίνι, κι ας μην είναι η παραδοσιακή φορεσιά όλων μας, ούτε καν των τότε οπλαρχηγών. Κάτι πρέπει να μας ενώνει. Σαν το ούζο και τη χωριάτικη στην ταβέρνα που έκανες σήμερα ρεζερβέ.
Στη λευτεριά σου πίνω και στη δική μου. Και μακάρι να τη φέρουμε κάποτε.
ΕΥνουχίσαμε την ελευθερία
ΑπάντησηΔιαγραφή-αυτή τη δαρμένη σκύλα-
με μια ακατάσχετη συνήθεια
μια ένδοξη πειθαρχία
μια βλακώδη συνθήκη.