Του Πέτρου

Πέτρο πριν βγω έγραψα κάτι ψευτοποιήματα για σένα. Όταν γύρισα στο σπίτι μετά από πέντε-έξι ποτά μου φάνηκαν τόσο ανόητα που τα'σβησα και με ψιλόβρισα. Δε θέλω να σου γράψω ποιήματα ρε συ θέλω να σε ξαναβρώ τυχαία στη Λάρισα και να μου πεις στην πλατεία ότι όλα πάνε καλά, ότι το παλεύουμε όσο μπορούμε. Θέλω να βρεθούμε σε ένα φιλικό σπίτι μετά τη δουλειά ξημερώματα, να συζητάμε για θέματα καθημερινά και να στρίβεις τσιγάρο ήρεμος. Να πάμε βόλτα με τις μηχανές ξεκινώντας από τον Όλυμπο, τελευταίο λιμάνι Λευκωσία, κι ανάποδα άμα γουστάρεις. Καίγοντας αντί για βενζίνη αναμνήσεις για τους αστερισμούς που επισκεφτήκαμε, για τις γυναίκες που μας μέθυσαν. Και πάνω εκεί ίσως κάποτε, να μπορέσω να σου πω αντίο. Αλλά όχι έτσι. Σίγουρα όχι έτσι... 

Πέτρος Πετρουλάκης: 24 Απριλίου 1981- 2 Μαρτίου 2010