"Μαχητές" κατά της βίας και "κινήματα" που δεν κατεβαίνουν στις εκλογές

Δύο ειδήσεις φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους με έχουν προβληματίσει  τις τελευταίες μέρες σχετικά με τη σύγχυση σκοπών-μέσων στην ελλαδική κοινωνία αυτή τη στιγμή.

Εμφανίστηκε, λέει, κάποια οργάνωση με το όνομα "Μαχητές των Πόλεων". Μία νέα τρομοκρατική οργάνωση σε συσκευασία δώρου, η οποία εξέδωσε την παρθενική της προκήρυξη. 

Αρχίζει με τα -μνημειώδη- παρακάτω λόγια:

"Την 27η Νοεμβρίου 2010 συστήθηκε Επαναστατική Οργάνωση με το όνομα οι Μαχητές των Πόλεων.

Σύμφωνα με το καταστατικό, τα ιδρυτικά στελέχη, οι Πολέμαρχοι, αφού ορκιστήκαμε στα ιδεώδη της οργάνωσης, εκλέξαμε ως αρχηγό μας, τον Τιμωρό."

Θα στοιχημάτιζα από ένστικτο ότι η προκήρυξη αυτή είναι ένα πολύ μεγάλο καλαμπούρι. Η ανακοίνωση σύστασης είναι σαν συμβολαιογραφική πράξη, ενώ το λεξιλόγιο βγαλμένο από σίριαλ του Φώσκολου.

Παρακάτω δηλώνεται με σαφήνεια: "Η οργάνωσή μας δεν θα προβεί ποτέ σε ενέργειες κατά της ζωής και της περιουσίας πολιτών."

Εύλογα αναρωτιέσαι: Τι σόι οργάνωση μαχητών πόλης είναι αυτή, που καταδικάζει οποιαδήποτε βία και φθορά περιουσίας; Σε τελική ανάλυση, ποιούς θα αντιμάχονται;

Προς το τέλος, η "προκήρυξη" σημειώνει κι αυτό:  "Χαιρετούμε (sic) την κίνηση του Μίκη Θεοδωράκη και την ίδρυση του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών."

Eαν είσαι ανενημέρωτος, αγαπητέ συνάρρωστε, το "Κίνημα" του Μίκη Θεοδωράκη ονομάζεται Σπίθα και είναι μία πρωτοβουλία του μουσικοσυνθέτη που θέλει να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Με ποιόν τρόπο; 

Ο ίδιος ο Θεοδωράκης φροντίζει να μας το διευκρινίσει στην "Ιδρυτική Διακήρυξη" του κινήματος:

"Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία.Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη..."

Το "κίνημα" έχει και το δικό του Φόρουμ, που ονομάζεται "spithabook" (δεν αστειεύομαι εγώ έτσι το ονόμασαν). 

Ένα αφηρημένο "κίνημα" χωρίς οργάνωση, που δεν θα κατεβαίνει στις εκλογές. 

Μου είναι δύσκολο να δω πως μπορεί με μία τέτοια "λέσχη διαλογικών συζητήσεων" να ανατραπεί ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα. 

Ακόμη και εάν ένας μεγάλος αριθμός πολιτών συσπειρωθεί γύρω από αυτό το πράγμα, αδυνατώ να καταλάβω πως θα ξεριζωθεί η παθογένεια της νεοελληνικής πολιτικής χωρίς να γίνουν οι απαραίτητες συγκρούσεις. 

Τι είναι πιο πιθανό; Να έχει ιδρυθεί η "Σπίθα" με σκοπό να έρθει πολιτική αλλαγή μέσω "ρευμάτων ιδεών", ή μήπως για να φροντίσει ο Μίκης Θεοδωράκης την πολιτική του υστεροφημία;

Πιστεύω ότι ο μουσικοσυνθέτης, άσχετα από την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για το καλλιτεχνικό του έργο, αυτή τη στιγμή το μόνο που έχει να διεκδικήσει είναι η υστεροφημία. Και μία από τις μεγαλύτερες κηλίδες σ'αυτή είναι η κάθοδός του με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας το 1990, και η μετέπειτα υπουργοποίησή του, που τσαλάκωσε το προφίλ του "πατριώτη αριστερού"   με το οποίο πορεύτηκε στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του ο Μίκης.

Η "Σπίθα" έχει την επιθυμία να κάνει πολιτική χωρίς εκλογές και χωρίς μέλη, όπως οι "Μαχητές των Πόλεων" θα διεξάγουν τον πόλεμό τους χωρίς βία. 

Η αντίσταση "στα λόγια" είναι χειρότερη από την απάθεια.