Βόλτα στο εγκαταλειμμένο στρατόπεδο

"Στρατόπεδα που δεν χρησιμοποιούνται και θα ανακαινιστούν θα χρησιμοποιηθούν ως κέντρα υποδοχής και στέγασης παράνομων μεταναστών, καθώς στα υπάρχοντα Κέντρα Φιλοξενίας ο συνωστισμός έχει δημιουργήσει απάνθρωπες συνθήκες παραμονής. Εντείνονται οι συζητήσεις και για τον φράχτη στον Έβρο"  news247.gr

Στρατόπεδο Καρατάσιου, Θεσσαλονίκη

Σήμερα πήγα μία βόλτα στο παλιό στρατόπεδο της γειτονιάς μου. Εδώ και μερικά χρόνια δεν χρησιμοποιείται, αφού οι μονάδες που φιλοξενούσε μεταφέρθηκαν. Στην μεγάλη του έκταση, ένιωθα μία αίσθηση απόλυτης ερημιάς, και έκανα μία βόλτα που καθάρισε για λίγο το μυαλό μου. Πολλά πράγματα ήταν εκεί σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Οι εγκαταστάσεις που παλιά φιλοξενούσαν γραφειοκρατικές υπηρεσίες, οι χώροι άθλησης, ο ιστός χωρίς σημαία, ένα πεσμένο κουβούκλιο σκοπιάς.

Κάπου όμως αυτή η εικόνα έσπαγε, από κάποιο γείτονα που έκανε βόλτα με τον σκύλο του, από μερικά πιτσιρίκια που έκαναν γκράφιτι επάνω στα παλιά κτίσματα.

Τα στρατόπεδα μέσα στις τσιμεντένιες πόλεις έχουν ήδη αλλάξει χρήση, κι έχουν γίνει δημόσια με την πλήρη έννοια του όρου, άσχετα εάν δεν συντηρούνται επαρκώς.

Γυρνώντας στο σπίτι, διάβασα την είδηση ότι τα εγκαταλειμμένα στρατόπεδα θα μετατραπούν σε "κέντρα" συγκέντρωσης μεταναστών.

Και είναι σαν να είδα μπροστά στα μάτια μου τη συνέχεια. Στοίβαγμα χιλιάδων μεταναστών μέσα στους χώρους αυτούς, εγκληματικότητα, ξενοφοβία εκ μέρους των κατοίκων, ρατσιστικές συγκρούσεις.

Μαζί με το άνοιγμα των ασκών του Αιόλου σε κοινωνικό επίπεδο, θα χαθεί ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου και άθλησης.

Το στρατόπεδο της γειτονιάς μου, όπως και όλα τα στρατόπεδα που αφέθηκαν στη μοίρα τους, αντί να κάνουν την ζωή των κατοίκων καλύτερη, θα χρησιμοποιηθούν στο πιο νοσηρό σύστημα που εφηύρε ο άνθρωπος: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Και τι κάνεις τότε;

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;