Προσωπικά δεδομένα (με αφορμή τη δίωξη του Κ. Βαξεβάνη)

Περίεργο πράγμα αυτή η προστασία των "προσωπικών δεδομένων". 

Φαίνεται πως δεν ισχύουν για πάμφτωχες, τοξικοεξαρτημένες γυναίκες, οι οποίες διαπομπεύονται  από το ίδιο το κράτος.

Ασφαλώς και δεν ισχύουν για νέα παιδιά τα οποία αφού έχουν υποστεί υπέρμετρη βία, δημοσιοποιούνται όλα τους τα στοιχεία, και καταργείται στην πράξη ακόμη και το τεκμήριο αθωότητας.

Όταν όμως δημοσιοποιηθούν ονόματα και λογαριασμοί επιφανών επιχειρηματιών, εθνικών "ευεργετών" και ορισμένων πολιτευτών με λογαριασμούς στην Ελβετία, εκεί η προστασία των προσωπικών δεδομένων διαφυλάσσεται με λύσσα. Γίνεται ιερός σκοπός.Και διώκεται όχι ο φερόμενος ως δράστης οικονομικών εγκλημάτων, αλλά εκείνος που δημοσιοποιεί.

Τον οποίο ονόμασαν "δημοσιογράφο" ακριβώς για αυτόν τον λόγο. 

Στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι δημοσιογράφοι. 

Για τους υπόλοιπους έπρεπε να χρησιμοποιείται ο όρος "πληρωμένη πένα". 

Γιατί πολλοί είναι αυτοί που γράφουν αυτά που οι δυνατοί θέλουν να γράψουν, και ελάχιστοι όσοι γράφουν αυτά που δυνατοί δεν θέλουν να γραφτούν. 

Και η χρήση των "προσωπικών δεδομένων" με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με την περίσταση, αποτελεί  απόδειξη του ότι η κοινωνία μας είναι βουτηγμένη στην υποκρισία μέχρι το λαιμό. 

Η σύνδεση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με το χρήμα, έχει γίνει πλέον πρόβλημα συστημικό της κοινωνίας μας. Φαίνεται πως αποκτάς υπόσταση, προσωπικότητα και προσωπικά δεδομένα όσο ανεβαίνουν τα μηδενικά του τραπεζικού σου λογαριασμού. Κι όταν δεν έχεις, λογαριάζεσαι εσύ ο ίδιος ένα μηδενικό. 

Η σκληρότητα είναι εδώ, για τους ανθρώπους που βρίσκονται εκτός κορυφής της πυραμίδας εξουσίας. Το δάχτυλο ξεκίνησε να δείχνει την "πουτάνα", το "πρεζόνι", τον "αναρχικό", τον "μετανάστη", τον "πούστη". Και όποιος ταυτίζεται με το δάχτυλο και γελάει χαιρέκακα, σύντομα θα δει να στρέφεται και εναντίον του. Μέχρι να μιλήσει ένα "Εμείς".