Έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό να γίνεται λογος για "Σύριους πρόσφυγες" αλλά και για "Σύρους". Εύλογα λοιπόν μπορεί να προκύψει το ερώτημα, προς τι αυτή η γλωσσική διμορφία;
Γιατί άλλοι ονομάζουν τους κατοίκους της Συρίας "Σύριους" και άλλοι "Σύρους";
Το τοπωνυμικό "Σύρος" λοιπόν, απευθύνθηκε στον κάτοικο της Συρίας για να μην δημιουργείται σύγχυση με τον κάτοικο της νήσου Σύρου. Αυτό όμως, σε βάθος χρόνου έχει αποδειχτεί περισσότερο μπέρδεμα παρά λύση: ένας σεβαστός αριθμός ομιλητών της ελληνικής έχει καθιερώσει το "Σύριος" για τον κάτοικο της Συρίας, ενώ για τον νησιώτη εκ Σύρου προτιμά το τοπωνυμικό "Συριανός" (κατά το Σφακιανός, Καλαματιανός κλπ.). Μάλιστα, το Συριανός έχει καθιερωθεί ως επώνυμο, που όπως είναι γνωστό συχνά φανερώνει την ιδιαίτερη καταγωγή κάποιου. Παρόλο που υπάρχει και το επώνυμο "Σύριος", αυτό βρίσκεται κυρίως σε Αττική και Πελοπόννησο, και καθόλο στην ίδια τη Σύρο. Εξάλλου, η λαϊκή ονομασία της Σύρου είναι "Σύρα", όπως μας έχει σωθεί και στην αυτοβιογραφία του μεγάλου ρεμπέτη που καταγόταν από το νησί, του Μάρκου Βαμβακάρη:
"Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου." 1
Όπως έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις, η λαϊκή γλώσσα είναι ένα βήμα μπροστά από την κανονιστική φιλολογία.
Η εμφάνιση του επωνύμου "Συριανός" στην Ελλάδα |
Η εμφάνιση του επωνύμου "Σύριος" στην Ελλάδα 2 |
Σύρα- Μάρκος Βαμβακάρης
________________________________________________________________
1. Μάρκος Βαμβακάρης, αυτοβιογραφία, εκδ. Παπαζήση 1978
2. Εμφάνιση ανά χρήστη τηλεφωνικής συσκευής: http://apps.vrisko.gr/apo-pou-krataei-i-skoufia-sou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου