Για όλες τις σελίδες που σκίστηκαν την επαύριο.
Για όλα τα θραύσματα των γήινων στιγμών.
Γιατί όλα ήταν συνειδητά.
Γιατί η ομορφιά είναι ελεύθερη
και τόσο ακριβή που δε σημαίνει.
(Φανάρια αναβοσβήνουν χωρίς αυτοκίνητα. Τα πεζοδρόμια λιώνουν γλυκά ενώ παραπατάει μεθυσμένη. Λατρεύω τον πόνο που κρύβει σα φυλαχτό στην ολόλευκή της πλάτη. Ζωγραφίζω τις λεπτές της κινήσεις. Ερμηνεύω τις εκκωφαντικές σιωπές της. Όλα αυτά μπορεί να αποδειχτούν μοιραία.)
Για όλα τα θραύσματα των γήινων στιγμών.
Γιατί όλα ήταν συνειδητά.
Γιατί η ομορφιά είναι ελεύθερη
και τόσο ακριβή που δε σημαίνει.
(Φανάρια αναβοσβήνουν χωρίς αυτοκίνητα. Τα πεζοδρόμια λιώνουν γλυκά ενώ παραπατάει μεθυσμένη. Λατρεύω τον πόνο που κρύβει σα φυλαχτό στην ολόλευκή της πλάτη. Ζωγραφίζω τις λεπτές της κινήσεις. Ερμηνεύω τις εκκωφαντικές σιωπές της. Όλα αυτά μπορεί να αποδειχτούν μοιραία.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου