Πάει καιρός που έλαβα την Άννα του Γιάννη Ζελιαναίου. Ξέρετε πως πάει, αν βλέπεις το βιβλίο ως κάτι ζωντανό, χαϊδεύεις τις διαστάσεις του, μυρίζεις προσεκτικά τα χαρτιά, κολλάς κανένα πεντάλεπτο στην προμετωπίδα, κι άλλα τέτοια γραφικά. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω, δε σταμάτησα πουθενά. Διάβασα με ενδιαφέρον μέχρι και τον κολοφώνα. Δεν ξέρετε τι βάσανο είναι αυτό για έναν άνθρωπο που σπάνια δημιουργεί αυστηρή δομή στο διάβασμά του, που μπορεί να πετάει από στίχο σε στίχο και από σελίδα σε σελίδα χωρίς να σέβεται τον κόπο του συγγραφέα.
Λοιπόν για αυτό εδώ το βιβλιαράκι, πρέπει να γράψω κάτι. Τι πέτρα έχω φάει; Πως μπορεί να υπάρχει ένα κείμενο που να πλησιάζει τόσο πολύ την εικόνα που έχεις για τον έρωτα, έτσι που διαβάζοντάς το να σου δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι αυτές οι σκέψεις ξεπηδάνε από το δικό σου κεφάλι;
Πάλι όμως στραβοπατάνε οι σκέψεις μου, όλο ξεκινάω να πω για κείμενα και λέω για ανθρώπους.
Όλη η συλλογή είναι ένα σπαρακτικό βίωμα του έρωτα, όχι απλό ημερολόγιο ενθουσιασμών και απογοητεύσεων, αλλά υπαρξιακή κατάθεση. Η Άννα είναι μία και μοναδική, και μαζί είναι όλες οι γυναίκες που αγαπήσαμε.
Είπα λοιπόν να γράψω κάτι για την Άννα. Δεν έγραψα τίποτε. Την ξανάβαλα στο ράφι της βιβλιοθήκης. Τι να γράψω; Ότι μου άρεσε το τάδε απόσπασμα; Αυτά είναι για άλλου τύπου συλλογές. Τελικά κάτι μήνες αργότερα, ξαναπερνώντας ανάμεσα από αυτές τις γραμμές, μου ήρθε να γράψω αυτό. Μπορεί να μην έχει καμία σχέση με την Άννα, μπορεί και να έχει.
φίλε Πλάνητα, είχα καιρό να σε δω, μπήκα και είδα την Άννα "σου" ή του Ζελιαναίου. Δεν έχει σημασία άλλωστε. Πάντα υπάρχει κάποιος άλλος που τα γράφει όπως ακριβώς θα θέλαμε να τα πούμε ή να τα έχουμε γράψει. Πέραν τούτου, διατηρείς την αυθεντικότητα και την ειλικρίνειά σου, η γραφή φωνάζει από μακριά ότι είναι αμοντάριστη και απροσποίητη και υγιώς εξομολογητική και τούτο είναι σπάνιο και υπέροχο όταν μας συμβαίνει να το έχουμε ή να το διαβάζουμε και γι' αυτό σου τα γράφω τούτα, έτσι στα ξαφνικά -έτσι απλές σκέψεις του λέγοντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήο.ν.
Αγαπητέ/ή φίλε/η,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια που βρήκες το χρόνο και τη διάθεση να μου γράψεις. Είναι για μένα, το ξέρεις φαντάζομαι αν παρακολουθείς αυτό εδώ το ιστολόγιο, πολύ σημαντικό στην εποχή της σιωπής. Καλή συνέχεια.