27.6.20

Ποια ήταν τα "απολυμαντήρια" της Καλαμαριάς και γιατί πρέπει να γίνουν τόπος μνήμης

Μία πολύ σημαντική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19 Ιουνίου στην Καλαμαριά, από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας για να γίνουν τόπος μνήμης τα απολυμαντήρια της περιοχής. 
Είναι αλήθεια ότι ακόμη και για τους Θεσσαλονικείς η ιστορία των απολυμαντηρίων, όπου στη συνέχεια στήθηκε η πλαζ Αρετσού και το δημοτικό θέατρο, ανήκει στις λιγότερο φωτισμένες πτυχές της προσφυγιάς που ήρθε στον ελλαδικό χώρο από την καθ'ημάς Ανατολή. 
Οι ομιλητές της εκδήλωσης αυτής, που ήταν εκπρόσωποι οργανώσεων, πολιτευτές διαφορετικών ιδεολογικών καταβολών, ιστορικοί και κάτοικοι της περιοχής, ανέλυσαν πτυχές της εμπειρίας των απολυμαντηρίων με βάση τις ιστορικές πηγές, εξήγησαν το σκεπτικό της διεκδίκησής της ιστορικότητας του τόπου και τίμησαν για πρώτη φορά συλλογικά τη μνήμη των προσφύγων που βρήκαν εκεί τον θάνατο.
Κοινή αναφορά έγινε στην διαδικασία με την οποία υποδεχόταν το νεοελληνικό κράτος τους ανθρώπους αυτούς: Πρώτα απ'όλα, το καράβι έδενε στην Καλαμαριά, ενώ τα ρούχα τους έμπαιναν στον κλίβανο. Αυτή ήταν μία διαδικασία που στην καλύτερη περίπτωση συρρίκνωνε και στη χειρότερη έλιωνε τα ρούχα των προσφύγων, έτσι που πολλοί από αυτούς στη συνέχεια έμεναν γυμνοί ή ρακένδυτοι. Εξίσου τραυματική ήταν η διαδικασία του αναγκαστικού κουρέματος, που ειδικότερα για τις γυναίκες ήταν πράξη ατιμωτική, ενώ ακολουθούσε ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα που οι άνθρωποι αυτοί στοιβάζονταν σε παραπήγματα, ενώ οι μεταδοτικές ασθένειες της εποχής και οι κακουχίες κυριολεκτικά θέριζαν. Οι ταφές ήταν συχνά ομαδικές, ενώ αναφέρθηκαν μέχρι και ταφές ημιθανών. 
Καυκάσιοι, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Ανατολικοθρακιώτες, άτομα όλων των ηλικιών και από όλες τις περιοχές της Ανατολίας βρέθηκαν εκεί, με τραγική ειρωνία για αρκετούς από αυτούς το να επιβιώσουν από τον πόλεμο και να χαθούν στα απολυμαντήρια. 
Οι παρόντες ζήτησαν την ανέγερση ενός μνημείου αντάξιου της μνήμης όσων χάθηκαν, και την ανακήρυξη του θαλάσσιου μετώπου της Καλαμαριάς σε χώρο ιστορικής σημασίας. 
Εικοσιδύο κεριά άναψαν στην Καλαμαριά, όσες και οι χιλιάδες των προσφύγων που υπολογίζεται
 ότι ξεψύχησαν εκεί 


7 σχόλια:

  1. Καλημέρα και καλή χρονιά
    Δύσκολες εποχές
    www.youtube.com/watch?v=s48ZZEXNnXY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Τι στο καλο με καταριέστε και μπήκα πάλι εδώ.Να παρει με τα ναρκωτικά σας και τώρα πουλάτε παραμυθάκια

      Διαγραφή
  3. Την κακόγουστη βιτρίνα που παρουσιάζεις ,τα ναρκωτικά σε βοηθούν για για να την στολίσεις;Πες στον κόσμο για να καταλάβει τα κίνητρά σου .Άλλωστε όλοι εσείς οι κουλτουριάρηδες ότι γράφεται είναι αποτέλεσμα της ιδεοληψίας ή ναρκοληψίας σας.Βγάζετε κόμπλεξ και υοκρισία.Δανείζεστε από άλλους τις ιδέες σας και τις μετασκευάζετε πονηρά.Στην πραγματικότητα σας ενδιαφέρει η προβολή σας και τιποτα άλλο.Φαρισαίοι υποκριτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιατί τι μένει τελικά ,
    μερικά στιχάκια και λόγια
    τρυφερά ,
    με συγχωρείς και εγώ που
    τα είπα αυτά ένας
    υποκριτής είμαι τελικά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ερμηνεία των στίχων μου :
      *στιχάκια=εκκλησιαστικοί ύμνοι/στίχοι
      *τρυφερά=αποστολικά
      *υποκριτής=ενας κουλτουριάρης που χρησιμοποιεί άλλες λέξεις ,όπως οι παραπάνω με * για να αναπαραστήσει έννοιες και διδασκαλίες που έχει δανειστεί από την χριστιανική παράδοση ,με σκοπό να τις φέρει στα κοσμικά του μέτρα .
      Πόσο διαφορετικό νόημα αποκτάει τώρα το ποίημα ..
      Σύγχρονοι φαρισαίοι υποκριτές....θαυμαστές των ψευτοπροφητών της πνευματικής "απελευθέρωσης" που έχουν σκλαβωθεί από τις ψευδαισθήσεις τους τεχνητές και μη .

      Διαγραφή

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ